Alriiiiiiiiiiiiiiiiiiiiight: TTT & Criminaliteit

Good evening (morning voor jullie)! Er kan natuurlijk weinig tippen aan een blog over New York, maar toch ga ik mijn best doen om deze blog net zo interessant en inspirerend te maken.

Na New York begon Het Grote Studeren. Het was namelijk tentamentijd. Dat is hier alleen iets anders ingericht dan in Groningen. Daar gaan de colleges namelijk gewoon 2 weken niet door, en heb je al je tijd om te studeren. Bovendien heb ik daar maximaal drie tentamens per keer. Hier gaan de colleges gewoon door, want ja, wat is nou een tentamen?! Bovendien vindt menig professor het nodig om ook nog gewoon huiswerk op te geven, zodat studenten niet meer toekomen aan hun toch al schaarse vrije tijd. Maar, door goed vooruit te werken ben ik erin geslaagd om deze TTT (tentamentijd, niet Asser TT met een T teveel) te doorstaan. Ik zal even een outline geven van wat ik allemaal moest doen tijdens de TTT: 2 essays, 2 reflection papers, 1 presentatie, 2 tentamens, Ander ‘Belangrijk’ Huiswerk

Nu denken jullie misschien: dat valt toch wel mee. Maar, vergeet daarbij niet dat het hier in Amerika nogal gewenst is dat je op z’n minst een B haalt voor alle grote opdrachten en toetsen, maar eigenlijk moet je gewoon altijd een A halen (ongeveer gelijk aan een 10 in Nederland). Nou, dan leer je wel extra goed voor je tentamen. Want je wil niet de enige kneus zijn die tevreden is met een D+. Dus ik zat al een week van tevoren, waar ik in Nederland 4 dagen van tevoren begin, met mijn neus in de boeken. Inmiddels is het maandag en ben ik klaar met mijn TTT. Bijna alles ging goed, de cijfers zal ik in mijn volgende blog wel posten. Over 1 tentamen ben ik wat minder zeker, en over dat vak ga ik jullie nu vertellen:

Dat vak is Human Sexual Behavior. Geen Communicatie vak, maar erg interessant. De professor is misschien nog wel interessanter. Hij heeft namelijk 2 stopwoordjes: alright en okay. Als hij die woorden gewoon zo zou uitspreken als ieder normaal ander mens, zou er niets aan de hand zijn. Maar dat doet hij dus niet. Hij zegt het zo: alriiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiight, okaaaaaaaaaaaaaaay. Als je dit nu heel toevallig voor jezelf aan het uitspreken bent om te kijken hoe het klinkt, zorg er dan ook voor dat je uitademt op de laatste lettergreep, dus op ‘-riiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiight’ en op ‘-kaaaaaaaaaaaaaaaaay’. Het klinkt alsof hij je wil verleiden. In ieder geval erg toepasselijk voor het vak.

En dan is er dus nog een vak waar ik echt even iets over kwijt MOET, namelijk English Writing. Dat werd in de introductieweek aangeprezen als een nuttig vak waarin je goed academisch Engels zou leren schrijven. Perfect, dacht ik, dan kan ik inderdaad allemaal A’s halen voor alle essays die ik moet schrijven. Uhm......ja. Het Engels dat we spreken in dat college staat ongeveer gelijk aan brugklas-Engels. Een voorbeeldje: de professor wilde ons leren dat in het Engels, voor elk zelfstandig naamwoord, een ander woord moet. Voor ‘house’ moet bijvoorbeeld ‘my’ of ‘a’ of ‘that’. Op zich redelijk logisch, vond ik zelf al, aangezien dat in het Nederlands volgens mij ook niet kan. MAAR. Onze professor had een geweldig boomdiagram gemaakt waarmee je kon uitvinden welk woord er voor een zelfstandig naamwoord moest komen in het Engels. Een voorbeeld was de zin ‘I got cat’. Is die zin juist? DENK HET NIET JOB. In plaats van gewoon je gezonde verstand te gebruiken om deze zin kloppend te maken, moest het volgens het boomdiagram. Dat zal ik nu even doen, om het aan jullie uit te leggen (vooral voor Bas is dit waarschijnlijk erg grappig):
Is ‘cat’ een noun? --> ja.
Is ‘cat’ telbaar of ontelbaar? --> telbaar
Is ‘cat’ enkelvoud of meervoud? --> enkelvoud
Is ‘cat’ specifiek of niet-specifiek? --> niet-specifiek
Dus: A Cat --> I got A cat.

Nou, dat hadden jullie vast ook al bedacht voordat het boomdiagram eraan te pas kwam. En ik ook. Ik voelde me echt totaal niet serieus genomen als derdejaars universitair student. Ik was blij dat ik een makkelijk vak had, maar dit vak is toch wel echt TE makkelijk. Nooit gedacht dat ik dat zou zeggen. En ik zit dus ook nog in de ‘geavanceerde’ English Writing klas he? Er is een groep onder mijn groep. Wat die dan leren, geen idee. Misschien dat ‘Cat.’ geen zin is ofzo?

Dan moet ik jullie ook nog vertellen over de Amerikaanse kledingstijl. Daar heb ik het nog niet uitgebreid over gehad en het is ZEKER de moeite waard. Iedereen loopt er hier namelijk bij alsof ie onder de brug geslapen heeft, of daar nog moet gaan slapen. Mensen dragen sloffen naar college, of leggings met gaten, of crocs, of sportsokken in Adidas-slippers (nee, dat kan echt niet). Ik voel me dus redelijk vaak overdressed hier, terwijl ik gewoon iets normaals aan heb, voor Nederlandse begrippen. De vragen die een Amerikaan zichzelf stelt voor het aankleden zijn deze:
- Is dit kledingstuk mooi? Zo ja: terug in de kast. Zo nee: aandoen naar een date.
- Is dit kledingstuk kapot? Zo ja: niks meer aan doen. Zo nee: zo lang mogelijk dragen totdat het kapot is.
- Is dit kledingstuk minstens 10 jaar oud? Zo ja: niks meer aan doen. Zo nee: draag het nog minstens 10 jaar.

En dit is gewoon echt zo jongens. Je zou verwachten dat mensen er hier goed uitzien, omdat we altijd alleen maar foto’s zien van sterren die perfecte jurken en pakken aan hebben en hun haar en make-up hebben laten doen. Maar ondanks dat en ondanks het feit dat alle grote modehuizen hier zitten, vinden mensen het niet nodig om moeite te doen. Vandaag nog zag ik iemand in een pyjama lopen. Is gewoon normaal hier. Everything’s possible in America.

Oh, en dan een memorabel moment, het moment waar jullie allemaal op hebben gewacht: ik heb de eerste teen mom gezien!!! Ze liep voor me in een van de universiteitsgebouwen. Tas vol met flessen, luiers, speentjes, knuffels en andere baby-benodigdheden. En de baby (die denk ik rond de 1 jaar was, of het was een erg grote baby) hing op haar buik. Had ze gewoon meegenomen naar college, en nu ging ze weer naar huis. Fascinerend.

Laatste agendapuntje: ik ben een gevaarlijke crimineel. Maar echt. Vandaag ontving ik heel officieel een brief van Geneseo. Over dat alcohol-incident van EEN MAAND geleden. Dat ik een aantal wetten had overtreden op de campus. Dat ik toch wel moest weten dat ik een ernstig misdrijf had begaan. En dat ik volgende week woensdag op gesprek moet komen bij de ‘directeur’ van ons gebouw, om over mijn enorme alcohol-probleem te praten (terwijl ik niet eens had gedronken toen). De brief was zo geschreven dat het leek alsof ik een moord had begaan. That's how we roll in the United States. Dus ik heb papa en mama al laten weten dat ik waarschijnlijk pas over 30 jaar terugkom als ik uit de gevangenis ben. Papa heeft me nu onterft (:D) en mama gaat me stroopwafels sturen :D

Het wordt hier trouwens ook herfst nu! En dat klinkt dom, want het wordt overal herfst op het Noordelijk halfrond nu. Maar hier heerst iets genaamd ‘Indian Summer’. Dus in de herfst krijgen alle bomen de mooiste kleuren die er zijn. Dat begint nu zo’n beetje, en over 2 weken schijnt het helemaal gekleurd te zijn, alles. Dan gaan we naar dat natuurpark met die kloof en dan maak ik daar weer 100.000 foto’s die ik allemaal naar jullie ga sturen zodat jullie lekker een dag of 2 door mijn foto-album kunnen scrollen :)

Tot snel!